Στο σκοτάδι φως διάπλατο του ήλιου
που τα μάτια σου κρύβουν,
στης παγωνιάς τη λευκή επιδερμίδα
φλόγες από τη φωτιά των χειλιών σου
δημιουργούν,
στα ποτισμένα από αλκοόλ γυαλιά
ζωγραφίζεις με τον ιδρώτα του κορμιού σου
του πόθου σου τη μορφή.
Στην αγωνία για τον κρυφό έρωτα μου
δώσε ένα τέλος, μια αρχή...
Βάλε φτερά και έλα να πετάξουμε μαζί
πέρα από κάθε όριο, έξω από κάθε λογική.
"φλόγες από τη φωτιά των χειλιών σου"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυνατός στίχος, απίστευτη εικόνα...
Ποίημα με πολλές όμορφες εικόνες...
Μου άρεσε...
...
Ξένια, καλώς ήρθες...