Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Στο φως της ζωής μου... στους γιους μου

Αχ μωρό μου όμορφο, γλυκό μου πλάσμα εσύ
πόσο αγνό φαίνεσαι, πόσο αθώο είσαι.
Όλη μου η ζωή κρέμμεται στα δυο σου χέρια.
Στα δυο σου μάτια, όταν τα κοιτώ, βλέπω την αλήθεια
τίποτα δεν έζησα σ ' όλη μου τη προηγούμενη ζωή
τέτοια αγάπη που πλημμυρίζει όλο μου το είναι δεν έζησα ποτέ.
Με έκανες ευτυχισμένη, με έκανες μάνα...
με έκανες γυναίκα, ότι είμαι εσύ, εσύ, εσύ
άγγελέ μου είσαι ο δημιουργός...

Χίμαιρα...

Κάπου στα αγριόχορτα παλεύει η ανύποτη
αγωνία τόσων χρόνων με τη μορφή
άγριας χίμαιρας που ξεφεύγει από τα σπλάχνα 
και κυλιέται, αγωνίζεται να κερδίσει
και πάλι χάνει.
Στα μάτια του μικρού παιδιού που συνάντησα στο τέλος του δρόμου μου, ξεπετάγεται σαν φλόγα
και εμπριστής γίνεται,
καίει τα άχρηστα και αφήνει  τους καρπούς να φουντώσουν.
Τους καρπούς μιας ελπίδας που δεν έσβησε ακόμα...