Αν γινόμουν πάλι δεκαοκτώ...

Αν γινόμουν πάλι δεκαοκτώ

τους ίδιους δρόμους θα βάδιζα, το ίδιο δυνατά θα αγαπούσα, το ίδιο έντονα θα ζούσα.

Αν γινόμουν πάλι δεκαοκτώ,  στον πίνακα της ζωής μου,  τις ίδιες πινελιές θα ζωγράφιζα,

τα ίδια λάθη θα έκανα, χωρίς καμία αλλαγή την ίδια ζωή θα ζούσα...

Μόνο ένα... μόνο ένα θα άλλαζα.

Την μέρα που σε άφησα να φύγεις για πάντα θα διέγραφα και κοντά μου θα σε κρατούσα...

Ήλιος καυτός...

Ήλιος καυτός μου καίει το πρόσωπο, το σώμα, με καίει όλο και πιο πολύ.

Ζεσταίνει κάθε μου σημείο μα την ψυχή μου όχι...

Εκεί βρέχει, κάνει κρύο, παγωνιά.

Πάει καιρός που έχει να φανεί ήλιος εκεί.

Κι εγώ δεν κουνιέμαι, καίγομαι, υδρώνω, διψώ μα δεν κουνιέμαι, μήπως καταφέρει τελικά να εισχωρήσει ο Θεός ήλιος στα σωθικά μου και να με γιατρέψει από το κρύο της μοναξίας να με γλιτώσει...