Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Έχω τόσα να πω...

Έχω τόσα να πω
κι άλλα τόσα να γράψω...
Σκέψεις, συναισθήματα
έντονα πολύχρωμα μα
και σε ασπρόμαυρο φόντο.
Πλημμυρισμένο το είναι μου,
τσουνάμι γίνεται και με πνίγει.
Παρασύρει ό,τι βρίσκει μπροστά του.
Δεν φταίω εγώ,
δεν φταις εσύ,
δεν φταίει η ζωή.
Φταίει η άγνωστη αυτή "ψυχή".
Η ακατέργαστη φύση της,
η αξερεύνητη πλευρά της.
Όσο πιο κοντά της έρχομαι
τόσο πιο μακριά μου είναι...
Ξέρεις γιατί;
Γιατί τη κοιτώ με τα μάτια κλειστά...
Άνοιξε τα μάτια και θα δεις...
θα καταλάβεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου