Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Ακρότητες...

Η ανάγκη σου με σπρώχνει σε ακρότητες
η αγάπη σου με αποσυντονίζει
Δεν αποφάσισα ακόμα τι θέλω να κάνω μαζί σου,
δεν αποφάσισα γιατί σ' αγαπώ.
Η καρδιά το ξέρει μα δεν το μαρτυρά
και εσύ ίσως το γνωρίζεις...
ότι επαναστατώ γιατί φοβάμαι εμένα, όχι εσένα.
Το διπλό μου εγώ...
Ο ταξιδιώτης της ψυχής μου,
ο φευγάτος εραστής του μυαλού μου,
η τρέλλα της φυγής, η οδύνη της φυλακής,
η χρυσή φυλακή της Αγάπης.
Η Δικιά σου φυλακή.
Είναι όλα που με οδηγούν στο 
να μην μπορώ να πω
γιατί σ' αγαπώ...

Εικόνα Ζωής...

Σαν ποτάμι ορμητικό η ζωή σαρώνει τα πάντα
καθώς ρέει, πότε αγριεύει και πότε ηρεμεί.
Εικόνες χαλασμού αφήνει, μα πότε - πότε
στην ηρεμία του επάνω δημιουργεί...

Δημιουργεί, καταστρέφει, κύκλος χωρίς αρχή και τέλος
εναλλασσόμενες εικόνες και ποτέ δεν τελειώνει.
Δεν υπάρχει πουθενά θάλασσα να χυθεί.
Αν δεν έχεις γερό σκαρί,
μην επιχειρήσεις να το διασχίσεις...