Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Χάρτινα φτερά...

Να ήμουν για λίγο Ίκαρος και εγώ κι ας είχα χάρτινα φτερά...
Μόνο να πετάξω, να απογειωθώ, να φύγω, να χαθώ...
Να γίνω ένα με τα σύννεφα, να 'ρθω να σε βρω...
Να σε κοιτάω από ψηλά.
Να σε ακολουθώ, 
να ζω τη κάθε σου στιγμή...
Να ακολουθήσω τα χελιδόνια
που φεύγουν τον χειμώνα
άλλη Άνοιξη να βρουν.
Και όταν γυρίσω πίσω
να 'ρθω πάλι να σε βρω
και να σου πω πως ακόμα
Σ' αγαπώ...

Και τώρα τι κάνω;

Και τώρα τι κάνω;
Βούτηξα στα βαθιά και έχω ξεχάσει να κολυμπώ.
Με παγώνει η ερημιά της θάλασσας του έρωτά σου,
τρέμω στη σκέψη οτι δεν θα με βρει κανείς εδώ, 
στο άπειρο της σκέψης σου.



Και τώρα τι κάνω;
Να έρθω σε σένα ή να γυρίσω πίσω,
από'κει που ξεκίνησα, έστω και στα τυφλά.
Που είναι πιο κοντά για τη σιγουριά
της προηγούμενης ζωής μου;







 Κι αν θυμηθώ τα λόγια σου και έρθω σε σένα
θα σε βρω εκεί;
Αν είσαι το μοιραίο  μου θα έρθεις εσύ.
Αν όχι θα έρθει η λησμονιά και θα τα καλύψει όλα.