Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Ελπίδα...

Η πόρτα της ελπίδας είναι κλειστή
το κλειδί βρίσκεται στα χέρια σου
και τα χέρια σου σφιχτά 
στο στήθος σου κρατάς.
Δεν το δίνεις γιατί φοβασαι,
φοβάσαι τη δύναμη της,
την αξία της, την λάμψη της.
Γιατί την στερείς από τον εαυτό σου
και από τους άλους γύρω σου;
Η ελπίδα μας ανήκει, της ανήκουμε
αντιστοιχία αμφιμονοσήμαντη.
Σχέση δυνατή, απρόσβλητη, σταθερή,
άπλωσε το χέρι σου και άνοιξε
αυτή τη πόρτα, 
το αύριο δεν αργεί...
μη σε βρει χωρίς ελπίδα...

Καρδιοχτύπι μου...

Για τίποτα ζωή μου δεν θα άλλαζα 
τις τόσες σου εκρήξεις
πως μπορεί και μου ξυπνά
τόσες πολλές αισθήσεις;
Πως κατάφερε  από τόσους θνητούς
εμένα να ξεχωρίσει κι ανάστησε παλμούς
που η καρδιά είχε σταματήσει;
Δώσε μου κι άλλη  μια ζωή
να 'χω κοντά του για να ζήσω
κι αν είναι όνειρο γλυκό
ποτέ μου να μη ξυπνήσω...
Σε ικετεύω, φέρτον εδώ
μην με αφήνεις άλλο μόνη
σου παραδίνω ότι έχω έγω,
της ψυχής μου το τιμόνι...
Άκουσε για εκείνον
πως χτυπά πάλι η καρδιά μου
οι παλμοί της σαν τρελλοί
σου ζωγραφίζουν την ματιά του...
όνειρο μου μαγικό πήγαινε με εκεί
να ζήσω ως τον έβδομο ουρανό
εκεί ψηλά...
να κοιμηθώ ως την αυγή  μαζί του
Κι αν βγει και είναι Αληθινός
κράτησε με κοντά του
μα αν είναι μόνο μιας βραδιάς,
παρέδωσε του τη καρδιά μου...
να του θυμίζει λόγια που του έγραψα
κι έχω καλά κρυμμένα
τα δάκρυα που έχυσα 
για τα μάτια του τα Λατρεμένα...