Σε δύο τόσο μικρά φτερά...

Αν άνοιγα την πόρτα μια ημέρα ξαφνικά και έφευγα,
θα είχα τα φτερά μαζέψει από το πουθενά και
την ελπίδα θα είχα αναστήσει...
θα μάθαινα να μιλώ από την αρχή, 
θα άρχιζα να περπατώ ξανά,

θα ρώταγα να μάθω τα πως και τα γιατί
έτσι όπως ένα μικρό παιδί ρωτάει.

Αν ξαφνικά ένα πρωί αποφάσιζα να πετάξω,

θα έκανα τον ουρανό κρεβάτι και τ' άστρα
φίλους μου μοναδικούς.
θα γέλαγα σαν την πρώτη φορά, 
θα μάθαινα τι σημαίνει αγάπη 
και από την αδράνεια θα είχα απαλλαγεί,
χαρίζοντάς μου όλο τον κόσμο,
πάνω σε δύο τόσα μικρά φτερά...